Bij Yvonne Out Breed

Rouw is één van de zwaarste vormen van arbeid in een mensenleven. Het is ontzettend hard werken. Het is zo lastig, omdat mensen in de omgeving vaak ook niet weten hoe ze ermee om moeten gaan. Het is een vorm van onbegrip en het leidt soms ook tot goedbedoelde rare reacties.

Mensen in rouw kunnen vaak na enige tijd hun verhaal niet meer kwijt aan hun directe omgeving. Een aantal keer per jaar wil ik daarom bijeenkomsten organiseren voor mensen die iemand verloren hebben.

Tijdens deze bijeenkomsten wordt de mogelijkheid geboden om je verhaal te doen, maar alleen luisteren naar een ander mag natuurlijk ook. Erkenning krijgen voor wat je hebt meegemaakt en herkenning horen in het verhaal van de ander kan je helpen om verder te gaan. Je mag praten, je mag stil zijn, je mag vertellen, je mag luisteren, je mag eenmalig aansluiten of er elke keer bij zijn.

Het biedt troost en kracht om te merken dat je niet de enige bent die met verlies worstelt. De dood hoort bij het leven en het is jammer dat er een taboe op rust. Door het bespreekbaar te maken, is het voor iedereen makkelijker om ermee om te gaan.

Verlies verwerk je namelijk niet, je moet ermee leren leven.

Iedereen is van harte welkom!